شیعه یک تشکل عظیم است؛
شاید بزرگترین و گسترده ترین و عظیم ترین تشکیلات تاریخ!
تشکیلاتی با مبانی و اصول کاملا واضح و مشخص و ممتاز، که اهداف و آرمان های بلند خود را با صدایی رسا اعلام داشته است.
تشکیلاتی که از رهبری و مدیریتی منسجم، منظم، کاردان و کارآمد و بهره مند از مشروعیتی الهی و مقبولیتی وصف ناپذیر برخوردار است. تشکلی که تاریخ خاص خود را دارد.
تشکیلاتی که زلف عاطفه و عقل را به گونه ای ظریف و هنر مندانه به هم گره زده است.
تشکیلاتی که نسبت خود را همواره با گذشته و حال و آینده مشخص کرده است.
تشکلی که برای ماندن و رشد و رسیدن به اهداف خویش، برنامه ریزی دارد، تقسیم مسئولیت دارد، تدبیر های گوناگون و آموزه های فراوان دارد و مرام نامه های اخلاقی و اعتقادی مفصل دارد.
شیعه، یک تشکل عظیم است که یارای آن را دارد برای اثبات رشد و پیشرفت و ماندگاری و پویایی خویش، به رغم همه ی سختی ها و رنج ها و مصیبت ها و مشقت ها، تاریخ را گواه خویش سازد.
شیعه یک تشکل بزرگ است؛ یک حزب پیروز و غالب.
همان که قرآن کریم، آن را " حزب الله " خوانده و وعده ی نیک پیروزی و توفیقش را سروده است:
(( وَ مَن یَتَوَلَّ اللهَ وَ رَسولَهُ وَ الذینَ آمَنوا فَإنَّ حِزبَ اللهِ هُمُ الغَالِبون.)) و هر کس خدا و پیامبر او و کسانی را که ایمان آورده اند ولیّ خود بداند [پیروز است چرا که] حزب خدا همان پیروزمندانند.
و نیز همان که صادق آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین فرمودند:
((فَنَحنُ وَ شیعَتُنا حِزبُ اللهِ وَ حِزبُ اللهِ هُمُ الغَالِبون ؛ همانا ما و شیعیانمان، حزب خداوند هستیم و حزب خداوند همان پیروز مندانند.))
( مرکز فرهنگی تبلیغی آینده سازان(1390). ترنج خوش بو(چاپ اول). قم: اتحادیه ی انجمن های اسلامی دانش آموزان. صص 15-13 )
